Verrassingen & overvallen - Reisverslag uit Rio de Janeiro, Brazilië van Anne Ouwelant - WaarBenJij.nu Verrassingen & overvallen - Reisverslag uit Rio de Janeiro, Brazilië van Anne Ouwelant - WaarBenJij.nu

Verrassingen & overvallen

Blijf op de hoogte en volg Anne

07 September 2014 | Brazilië, Rio de Janeiro


Lieve allemaal,

Allereerst weer ontzettend bedankt voor al jullie lieve reacties! Het blijft iedere keer weer heel leuk om te zien hoe veel mensen mijn weblog lezen en dan ook nog eens zulke leuke reacties daarop te krijgen, dank je wel!

Dit berichtje schrijf ik weer gewoon vanuit Den Haag, in het zonnetje op mijn balkon, na een nacht van twaalf uur slapen (met de nodige desoriëntatie middenin de nacht: “Huh???! Waar ben ik? Ben ik nog in Brazilië? Maar waar dan? Ik ken deze kamer niet…???!”). Home sweet home. Mijn zes dagen in Rio de Janeiro zijn in één woord GEWELDIG geweest!!! Ik heb zó ontzettend genoten, ik voelde me vanaf het begin weer helemaal thuis, zelfs een beetje alsof ik helemaal niet weg was geweest, en ik heb vooral heel veel tijd met heel veel lieve mensen doorgebracht! Het was echt iedere dag opnieuw genieten gewoon!

Het begon natuurlijk met de verrassing voor Fabio, welke verrassing mega goed geslaagd is! Ik had me verstopt in het lunchtentje, waar Nanko met Fabio had afgesproken om een document op te halen of iets dergelijks. Fabio ging braaf tegenover Nanko, met zijn rug naar mij toe, zitten. Ik ben toen naar hun tafeltje gelopen, ben op de stoel naast Fabio gaan zitten en vroeg hem (quasi nonchalant, maar met mijn hart in mijn keel): “Hé Fabio, alles goed?”… Die arme jongen keek, keek nog eens, keek nog een keer, en je zag gewoon dat het kwartje echt niet meteen viel. Daarna kwam er een super grote glimlach op zijn gezicht en hebben we elkaar een enorme knuffel gegeven. Hij was natuurlijk super verrast, ontzettend blij en hij bleef maar niet begrijpen dat ik er nu ineens was. “Dus je was helemaal niet in Duitsland? En je telefoon was helemaal niet kapot?” We hebben er wel echt heel hard om gelachen met z’n drietjes en beetje bij beetje druppelden er bekenden binnen, die binnen no time hadden vernomen dat ik in de buurt was. Heel gezellig! En zo heb ik eigenlijk die zaterdag en ook afgelopen woensdag met Nanko ouderwets door de sloppenwijken gereden en keer op keer was iedereen zó verrast om me weer te zien. Ook Nanko had braaf zijn mond dichtgehouden, waardoor we iedere keer weer mensen konden verrassen, en dat blijf ik leuk vinden om te doen! Een van de jongens van het voetbalschooltje in Vila Aliança kwam echt naar me toe gerend over het voetbalveld heen, helemaal door het dolle om mij weer te zien. En zo kan ik nog wel even doorgaan: Fabio, Jean, Hugo, Hiago, Vando, Andre Play, het was te gek om iedereen weer te zien! En het was ook zo leuk om te zien hoe gaaf zij het vonden om mij weer te zien. Met Fabio heb ik nog de hele maandag en een deel van de donderdag opgetrokken, ouderwets veel tijd om samen helemaal bij te praten, en ook met (ex-drugssoldaat) Hugo heb ik nog uitgebreid kunnen bijpraten. Het respect wat wij heen en weer voor elkaar hebben straalt er dan vanaf en ik vind het ook heel bijzonder hoe zeer zij mij waarderen, en hoe ze daar ook gewoon open en eerlijk over vertellen. Tja, alles bij elkaar gewoon ontzettend hartverwarmend… ☺

Verder ben ik twee keer op kraambezoek geweest: één keer (heel gezellig de hele dag) bij Nederlands vriendinnetje Suzan, die vijf weken geleden bevallen is van zoontje Lucas, en één keer bij Braziliaanse vrienden Daniel en Cynthia, die bevallen zijn van dochtertje Isabella. Heerlijk gegeten in goede restaurants en zo vloog de tijd echt voorbij… En verder is en blijft dan gewoon een feit dat ik in Rio de Janeiro was. Zo kwamen Fabio en ik bijv. op maandagmiddag terug van een lunch buiten de deur. Wij liepen het gebouw, waar het kantoor van IBISS op de tweede verdieping is gevestigd, binnen en daar was toen net tien minuten eerder een gewapende overval op de eerste verdieping geweest… Wow! En een aantal drugssoldaten, die ik had gehoopt weer te zien, leven inmiddels niet meer. Een paar jongens, die uit de drugshandel waren, zijn weer de drugshandel in gegaan. Enzovoorts, enzovoorts. Heftige verhalen in een heftige, intense en soms overweldigende stad.

Vanuit Wings of Hope heb ik op dinsdag nog één crèche bezocht en ook daar is de behoefte aan het werk van Wings of Hope groot. Mocht het traumawerk van Wings of Hope dus goed en wel van start gaan, dan ga ik er vanuit dat we ons niet alleen tot Porto Alegre en São Paulo zullen gaan beperken, maar dat ook Rio de Janeiro in aanmerking gaat komen (wat mij betreft in ieder geval wel!).

Inmiddels ben ik dus weer veilig en wel terug in Den Haag, weliswaar nog zonder koffer en met de nodige vertraging in Rome door stakingen van het luchthavenpersoneel, maar het is toch ook wel prettig om weer terug thuis te zijn – alhoewel ik eergisteren écht nog niet weg wilde uit Rio de Janeiro -. Voor komende week staan er een paar kunstzinnige workshops in Duitsland in de agenda en daarna volle bak aan het werk om een goed projectvoorstel te schrijven voor Brazilië. Hopelijk ga ik dan aan het einde van dit jaar of begin 2015 weer terug naar Brazilië om alles op te gaan zetten. Ik kijk er nu al naar uit!

Mooie zondag toegewenst voor jullie allemaal, veel liefs weer en ik houd jullie via deze weblog op de hoogte van de verdere ontwikkelingen!

Anne

  • 07 September 2014 - 12:11

    Ans:

    Lieve Anne,
    Fijn dat je weer veilig terug bent en heerlijk om te lezen dat de weken in Brazilië zo overweldigend waren. Ben heel benieuwd naar het vervolg en hoe men bij Wings of hope jouw adviezen gaat beoordelen. Alle succes van de wereld gewenst en ik lees (of hoor) wel hoe het verder gaat.
    Veel liefs, Ans

  • 07 September 2014 - 15:11

    Nienke:

    Hey an! Fijn dat je weer veilig terug bent! Super dat de verrassing zo goed is gelukt en dat je het zo goed hebt gehad. Kus

  • 07 September 2014 - 16:22

    Miep:

    Hè Anne,
    Fijn dat het zo'n succes was!
    Als je in munchen bent laat maar weten, je bent altijd welkom in Stuttgart.
    Liefs, miep

  • 07 September 2014 - 16:32

    Edith:

    Aaah leuk om nu het verslag van de laatste dagen nog even te lezen! Als je weekje Duitsland achter de rug is, moeten we weer eens samen gehaktbrood gaan eten in de Weimar! :-D xxx

  • 07 September 2014 - 18:08

    Gijs En Hilda:

    Welkom terug, lieve Anne. Het was een enerverende reis met een hartverwarmende apotheose in Rio. Fijn dat de mensen goed voor je zijn geweest. Je verdient ook niet anders. Succes met het uitwerken van je plannen. Geweldig dat je dit jaar opnieuw naar Brazilië kunt. Voor die tijd zien we elkaar uiteraard! Veel liefs van ons, Gijs

  • 07 September 2014 - 19:51

    Eline:

    Heerlijke verhalen weer meis maar ook weer fijn om je weer terug in Nederland te hebben! Snel weer een keertje sushi! :)
    Liefs X

  • 07 September 2014 - 20:11

    Lieve:

    Wat een enthousiast verhaal alweer! Zo te lezen lacht het leven je toe en krijg je prachtig respons op je gedrevenheid. Laat het zo verder gaan en geniet nu ook weer even van de heimat.
    Liefs

  • 07 September 2014 - 20:14

    Wij Drietjes:

    Fijn dat je weer veilig thuis bent, voor even, en dat je zo'n te gekke tijd hebt gehad!! Tot snel, kusssss

  • 08 September 2014 - 08:19

    Toon:

    Lieve Anne
    Fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad, jij wordt nog eens wereld beroemd in Chaam.
    Veel succes met het schrijven van je project voorstel.
    Liefs Toon

  • 08 September 2014 - 22:09

    Paula:

    Aaahhh.....waar jij komt gaat de zon schijnen en gaan harten open; in je "andere" thuisland weten ze dat inmiddels ook!! Wat mooi dat je, duidelijk zichtbaar, met zoveel plezier kleur geeft aan je leven én aan dat van anderen. Met respect en veel liefs, Paula

  • 09 September 2014 - 17:04

    Bennie :

    Hey meis inderdaad een hefftig gebeuren maar je doet het geweldig als ik het zo allemaal eens lees en hoor keep it up en hou je zelf in de gaten veel succes met de verdere ontwikkelingen liefs van mij

  • 13 September 2014 - 12:09

    Mieke:

    Lieve Anne,
    Zo ontroerend om te lezen en te zien waar je mee bezig bent! Al die stralende mensen,
    terwijl er om jullie heen tegelijk zoveel ellende is. Het is wel het èchte leven, je bent
    steeds in de kern, in het meest wezenlijke dat tegelijk - denk ik - energie vreet zowel
    als geeft. Succes met de workshops in Duitsland en het schrijven van het projectvoorstel!
    Dikke kus, Mieke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

Actief sinds 09 Mei 2012
Verslag gelezen: 202
Totaal aantal bezoekers 10616

Voorgaande reizen:

01 December 2014 - 01 Augustus 2015

anne's art therapy and trauma support

13 Augustus 2014 - 05 September 2014

Nieuw trauma-project in Brazilië

02 Maart 2012 - 16 December 2012

Werken met oorlogskinderen in Rio de Janeiro

Landen bezocht: